منصور خليفه دوم عباسي بعد از انتقال پايتخت به بغداد تصميم گرفت براي دفاع دور شهر را ديوار بكشد. اما دلش نمي خواست پول ساختن ديوار از جيب خودش باشد. بنابر اين تصميم خاصي اتخاذ كرد. او در شهر اعلام كرد كه قرار است سرشماري شود و هر كس به تعداد اعضاي خانواده يك سكه نقره دريافت خواهد كرد. مردم كه هم طمع كار شده بودند و هم ماليات زيادي داده بودند، خسته شده بودند. وقتي مامور ثبت مي آمد، تعداد اعضاي خانواده را زياد مي گفتند. مثلا كسي كه اعضاي خانوادش 4 نفر بودند تعداد را 8 نفر مي گفت و 8 سكه نقره مي گرفت و مامور ثبت بعد از دادن 8 سكه نقره، يك پلاك را سر در خانه نصب مي كرد و تعداد اعضاي خانواده را روي آن حك مي كردند. خلاصه بعد از اتمام سر شماري مردم خيلي خوشحال بودند كه سر منصور كلاه گذاشته اند. اما بلافاصله بعد از اتمام سر شماري خليفه حكمي صادر كرد كه: به منظور حفظ مملكت و دفاع از كيان كشور و ايجاد امنيت، ما خليفه مسلمين تصميم گرفتيم كه بر گرداگرد شهر ديوار بكشيم. بنابر اين هر يك از سكنه شهر مي بايست براي تامين امنيت يكسكه طلا پرداخت نمايد. بيچاره مردم شهر تازه فهميدند چه خبر است. حالا كسي كه تعداد اعضاي خانواده را زياد گفته بود و يك سكه نقره گرفته بود بايستي به ازاي هر نفر يك سكه طلا كه قيمتش بيشتر از سكه نقره بود، پرداخت مي كرد.